Istorijski arhiv Negotin završio je realizaciju projekta nabavke, zamene, rekonstrukcije i sanacije kotlarnica za grejanje Ministarstva zaštite životne sredine.
U istorijskom arhivu Negotin završena je rekonstrukcija kotlarnice u okviru koje je ova ustanova zamenila raniji kotao, star više od dve decenije, novim, efikasnijim i ekološki prihvatljivijim kotlom na pelet, zahvaljujući podršci Ministarstva za zaštitu životne sredine Republike Srbije i Opštine Negotin.
Projekat vredan 2.680.632 dinara finansirali su Ministarstvo zaštite životne sredine i lokalna samouprava. Resorno ministarstvo je odobrilo za ove namene 2.144.505,60 dinara, kroz konkurs kojim se sufinansiraju projekti nabavke, zamene, rekostrukcije i sanacije kotlarnica za grejanje u 2024.
Projekat rekonstrukcije kotlarnice zgrade Istorijskog arhiva u Negotinu lokalna samouprava sufinansirala je sa 536.126,40 dinara.
„Novom kotlarnicom zamenjujemo postojeći koji je star 23 godine i koga smo zamenili, razumevanjem i pomoći Ministarstva zaštite životne sredine i opštine Negotin, ekološki prihvatljivim energentnom, peletom“, ističe Nenad Vojinović, direktor Istorijskog arhiva.
Ova institucija kulture koja se bavi zaštitom arhivske građe i registraturskog materijala i koja prikuplja, čuva, štiti, sređuje i obrađuje arhivsku građu na teritoriji Negotina, Kladova, Majdanpeka i Bora, nedavno je završila i adaptaciju podrumskih prostorija sredstvima konkursa Ministarstva kulture kroz projekat „Da nas prati dobar glas 3“ kojim je opština Negotin aplicirala na konkurs „Gradovi u fokusu“.
„Završavamo tu poslednju fazu na materijalnoj obnovi Arhiva. Uz adaptaciju podrumskih prostorija i promene njihove namene, u okviru kojeg smo oslobodili jedan prostor za smeštaj dodatne arhivske građe, koja svakodnevno pristiže. Adaptirali smo dve prostorije. Pošto smo sada smestili novi kotao i ogrev u prostorije nekadašnje laboratorije za mikrofilmovanje, čija je aparatura zastarela, u nekoj perspektivi nam je da obnovimo laboratoriju sa savremenom aparaturom za mikrofilmovanje jer je stavljanjem arhivske građe na mikrofilm oslobađamo taj neki postojeći prostor koji je u Depou 1 i Depou 2. Imamo tu neku građu kojoj je potrebna valorizacija dokumentacije sa stanovišta roka čuvanja, koja je ograničenog karaktera, koja nije od nekog istorijskog značaja i koja u nekoj perspektivi može da se izluči. Sve to iziskuje dodatna sredstva“, navodi Vojinović.
