U nedelju, 28. novembra počinje Božićni post koji traje 40 dana, a završava se pričešćem, na Božić.
Pravoslavni vernici Božićnim postom pripremaju se za najradosniji hrišćanski praznik, rođenje Isusa Hrista koje praznujemo na Božić, 7. januara.
U toku ovog posta nisu dozvoljeni meso, mlečni proizvodi i jaja. Sredom i petkom se posti “na vodi”, a ostalim danima je dozvoljeno ulje i vino. Riba je dozvoljena svake subote i nedelje kao i na Vavedenje Presvete Bogorodice, čak i ako praznik padne u sredu ili petak. Poslednja nedelja Božićnog posta posti se strožije, bez upotrebe ribe, a po mogućnosti „na vodi“. Na Badnji dan se ne upotrebljava ni ulje ni vino, već se obavezno posti „na vodi“.
Ustanovljavanje Božićnog posta kao i drugih višednevnih postova, datira još od prvih vekova hrišćanstva. Božićni post pominjali u svojim delima u četvrtom veku svetitelji Amvrosije Milanski, Filistrije, blaženi Avgustin, a u petom veku o njemu je pisao i Lav Veliki. Prvobitno je Božićni post trajao za jedne hrišćane sedam dana, a za druge – malo duže. Tek na saboru 1166. godine koji je održan u vreme konstantinopoljskog patrijarha Luke i vizantijskog cara Manuila svim hrišćanima je bilo naređeno da poštuju četrdesetodnevni post uoči velikog praznika Hristovog Rođenja.
Tokom posta valja se pokajati, ispovedati, olakšati svoju dušu i očistiti sebe, jer kako je isticao Sveti Jovan Zlatousti, telesni post ne treba koristiti ako nije povezan sa duhovnim, jer “čemu mučiti telo, ako je čovek iznutra pun zlobe”.
“Božićni post je ustanovljen radi toga da bismo se pre dana Hristovog rođenja očistili pokajanjem, molitvom i postom, kako bismo čista srca, duše i tela mogli sa strahopoštovanjem da dočekamo Sina Božijeg koji se javio svetu, i da bi mu pored običnih darova i žrtvi, prineli naše čisto srce i želju da sledimo njegovo učenje”, navode u Srpskoj pravoslavnoj crkvi.
