U okviru Negotinskog leta, Istorijski arhiv promovisao je knjigu “Glogovica u slici i reči Jordanovoj”.
Ovu knjigu, u kojoj se o jednom selu govori iz ugla običnog čoveka, priredio je Živojin Pavlović. Ona je, istakao je direktor Istorijskog arhiva Negotina, Nenad Vojinović, svedočanstvo Jordana Pavlovića iz Glogovice, koji je zapisao ono što je preživeo ali i ono što je čuo od starijih, želeći da za buduća pokoljenja ostavi trag o sopstvenom životu, o životu svoje familije, ali i o prošlosti svoga sela i šireg zavičaja.
O ovom delu je prisutnima u dvorištu Istorijskog arhiva govorio unuk Živojina Pavlovića, a praunuk Jordanov, Novica Nikolić, koji živi i radi u Njujorku, podsetivši ih na reči Jordana Pavlovića da kod “istorija nikako ne može da se održi u predanju jer čim nestanu učesnici i očevici odmah se zaboravlja sve.”
Knjiga “Glogovica u slici i reči Jordanovoj”, kako ističe recenzent ovog dela dr Momčilo Isić, naučni savetnik Instituta za noviju istoriju Srbije u Beogradu, nema jasnu koncepciju, tematsku, ili hronološku doslednost, ali zato nudi čitaocu “izvanredan sadržaj, koji se ne može naći u dokumentima, naučnim i stručnim publikacijama”.
“Obradivši prirodne odlike sela Glogovice, iznevši njen istorijski razvoj i kretanje stanovništva, od prvih pomena imena sela, pa do savremenog perioda, upotpunivši sadržaj popisom stanovništva iz 1863. godine i rodoslovom familija, Jordan Pavlović je „isklesao“ jedinstven spomenik ne samo svojim neposrednim precima, već i celom selu, svojoj Glogovici. Vrednost ovog dela ne umanjuje jezik i stil autora, koji nije književni, i nije „doteran“, što priznaje i sam autor, kada konstatuje: „Ja pričam pravu istinu i ne stidim se, jer nisam ništa doterivao, već onako kako sam čuo od starijih.“ Naprotiv, ovakvo je ono, još jedno, svedočanstvo vremena o kojem govori”, napisao je u svojoj recenziji dr Momčilo Isić.
